Birinci satırı daha
şimdiden harcadım.
Günbatımına benzeyen
gözleriyle çocuklar,
Farkında olmadan
herkesin unuttuğu bir antik Roma şarkısı söylüyor:
Şairin derdi, dünyayı
kurtarmak.
Çocuklar şarkı
söyleyip oyun oynuyor.
Altıncı satır çok
derin anlamlar yüklenmedi
Bir çocuk koşuyor,
şairin ardından, yalnız bir çocuk
-Oyuncağımı ver!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder