30 Mayıs 2015 Cumartesi

Mutluluk Korkusu

Mutluluk Korkusu

Hüzünle oynamak serbestti, çocuklardan uzak tutulurdu mutluluk. Güneş görmeyen, serin bir yerde muhafaza edilir, varlığı unutulurdu.

Çok güldüğünde çok ağlayacağı öğretilirdi çocuklara. Cinlerden sonra en çok gülmekten korkardım. Ya başımıza kötü bir şey gelseydi, benim yüzümden! ..

Şimdi hüznümün hesabını veremiyorum.
Ya ben büyümüyorum, ya da çok uzak bir yerde mutluluk…
 
Sinan Albayrakoğlu

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

SEKİZ SATIR (Şiir)

Birinci satırı daha şimdiden harcadım. Günbatımına benzeyen gözleriyle çocuklar, Farkında olmadan herkesin unuttuğu bir antik Roma şa...