Uykusuz Geceye Şiir

Kırgın baykuşların gülümsemesi
Uykusuz bir gecenin sabahında
sessizce bir dala konuvermiştir.

Bir gerilla sızmıştır gizlice
Gözyaşlarının tuzu,
Gülüşün ölüm güzelliğinde.

Bir duman bürür açık denizi
Bir uskumrunun sessizliğinde
Gemiler karaya vuruvermiştir.

Solgun bir mayıs akşamı yalnız
Dilinde Sanskrikçe şarkılar
ve sen bunun farkında değilsindir.


Sabah oluvermiştir.

Hangi Dili Öğrensem (Şiir)

Uzaktın
Niye yanmayacaktım
Sustum
Sustuğumda gülüyordun
Ağlar mıydın? 

Kör oldum
Seni görmeye
Lal oldum
Seni seviyorum demeye
ve topalken
sana gelmeye
Gelmeyecek miydin?

Nasıl anlatılır bu ağır özlem
Nereye koymalı hangi kelimeyi
Hangi yağmur vurmalı
yüreğimin kuraklığını
Yağmayacak mıydın?

Hangi kelimeyle özler
Bir Eskimo güneşi
Ne mırıldanır
Çölde bir kum tanesi

Dört mevsimi olan bir ülkedeyim
Kelime yok burada
Özlemi anlatmaya!

Gelsen şimdi
Sana dokunmaya
Elim mi var
Ne desem biraz eksik
Ağlasam, kaldı mı gözyaşlarım
Aç mıyım
Çıplak mıyım
Özleminle ört beni!

Seni Özledim Sevgilim (Şiir)

Seni özledim sevgilim
artık hakim olamadığım
gözyaşlarım var
sırılsıklam yastığım. 

Seni özledim sevgilim
avucumda kor ateş
göğsümde yoğun duman
söylemeye korktuğum şarkılarım var.

Seni özledim sevgilim
artık kendime öfkem
kuşlara kıskançlığım
sana özlemim var.

Seni özledim şimdi
başka birşey yok!

27 Ağustos/Balıkesir

Yangın (Şiir)

Yangın
Doğdum Adını okudu kulağıma Bağıra bağıra kalın sesli bir imam Ona mı inansam bu yalnızlığa mı Yanımda kalman emredildi Sen gittin!
Bütün günahlarınım şimdi Büyük günahların Yandığın en büyük yangın, cehennem Kulağımda kalın sesli bir imam Kulağımda adın Ben sende günah. Gittin yaktın kendini benle Ateşinde odun, ateşinde kül Yalnızlığımda cehennem oldum yaktım Yandım Sen gittin!
Hergün bir tepeye çıkıp adını bağırdılar Sen gittin Hergün içimde bir yere adını yazdılar Bilmediğim bir alfabeyle Sen sildin Hergün, hergün adını kazdılar çivilerle Yüreğime bir bıçak gibi gittin Bir bıçak gibi sildin!
Geriye derin yara Doğduğumda söylenen koca bir yalan Koca adam, çirkin bir ses ve adın Gittin Yandım Yaktım seni kendimle!
29/03/2005 Salı, haseki istanbul Saat:23,10   Sinan Albayrakoğlu

Uyuyan Şehir (Şiir)

Uyuyan Şehir
Kuşlarım ağarıyor ağlamaktan salkımsaçak gökyüzü devrilirken üstüme sularında eriyen bir şehrin parmağını ısırıyorum.
Karış karış kaybolduğum ey şehir! Üstüne büyük geliyor gökyüzü ve memenden akan süt onca gemilerin geçtiği soluğumu ıslatıyor geceleri!
Işıklarında yanıyorsun üstünden inen kalkan kuş taklidi çelikler saçların ağarıyor ey şehir kuşlarım gibi kimse bunun farkında değil!
Ben oturmuş bir köşede yastıklarımı bilerken karanlık bir liman saplanıyor göğsündeki yaraya ağlama dur ağlama bitmedi daha!
Kırık parmaklarından kan sızıyor üzerinden geçiyor her gün binlercesi apışaran kanıyor görmüyorsun acılarını koşturduğun öpücük yalan aslolan memelerinden akan kan!
Adı kitaplara tarih olmuş artık uyan!   Sinan Albayrakoğlu

Şimdi Uzaklardasın (Şiir)

Şimdi Uzaklardasın
Şimdi uzaklardasın ve bir gölge kırılıyor göğsümde bir donanma ağır aksak ve soğuk yüzlerce bomba, binlerce mermi, hepsi içimde şimdi uzaklardasın ve bu denizin tuzu yok.
Paslanmış asma kilidi, bu yürek benim fırtınaya sığınıyor içimdeki deli gözlerim kör,kulaklarım sağır,bu gözyaşları benim şimdi uzaklardasın ve yok ellerim.   Sinan Albayrakoğlu

Sır (Şiir)

Sır 

Ekşiyor asfalt ayaklarımın altında bir güvercin eşiyor yürek yaramı cinayeti öğreniyorum titreyen ellerimle bir kedinin cinnetinde kayboluyor masumluğum. ve papatyalarımda saklıyorum tüm bunları. annemin uzak dediği şehirleydeyim şimdi kuraklıktan esrimiş umudun tarlaları bu şehre bir yalnızlık saplanmış kanıyor çeşmeden yaraları ve sende saklıyorum bunları.   Sinan Albayrakoğlu

Ölü Peşmerge (Şiir)

Ölü Peşmerge 

Eli kulağında bir ağıt, içimde devriliyor minare secdeye kapanıyor bu yalnızlıktan, virane cami Korkularımdan minareler dikiyorum, tepesinde hilal gözlerin Binlerce kez yıkılıyor, aynı dünya, hep aynı yere Her seferinde enkaz altında, beyaz kefen içinde yapayalnız bırakılmış ve elleri yok, dili kopmuş Bir müezzin ağıt söyleyen ezan yerine İçimdeki tapınak yağmur içinde, nasıl çöl bu Yalnızlığımı toprakla, yağmurla pişiriyor Kör aşçı, yaşlı karınca, çirkin bir prenses Her seferinde fırından ben çıkıyorum Kor içinde, kızıl, yanmış ve ölü peşmerge.   Sinan Albayrakoğlu

Mutluluk Korkusu

Mutluluk Korkusu Hüzünle oynamak serbestti, çocuklardan uzak tutulurdu mutluluk. Güneş görmeyen, serin bir yerde muhafaza edilir, varlığı unutulurdu. Çok güldüğünde çok ağlayacağı öğretilirdi çocuklara. Cinlerden sonra en çok gülmekten korkardım. Ya başımıza kötü bir şey gelseydi, benim yüzümden! .. Şimdi hüznümün hesabını veremiyorum. Ya ben büyümüyorum, ya da çok uzak bir yerde mutluluk…   Sinan Albayrakoğlu

Mevsim Normalleri (Şiir)

Mevsim Normalleri Çekip gittiğinde başlayan kış göğsüme saplanan buz. İçimde yangın, üşüyen ruhum. Gelsen, bitse bu yakan kış Mevsim normallerine dönse ruhum... Sinan Albayrakoğlu

Karınca Duası (Şiir)

Karınca Duası Karınca duası İskele tedirgin, Boğazına kadar derde batmış bir gemi Üzerine üzerine geliyor, Herkes kaçıyor yalnız Bir martının güneşe sıkışıyor ayakları Saçların gibi kokuyor deniz Kabaran göğsünde yoksul evlerindeki sessizlik Bir kalp binlerce dünyayı taşır da Seni taşıyan kalbim tedirgin Çekip gidiyorsun, Herşey gidiyor Karınca duasına sıkışıyor kalbim.   Sinan Albayrakoğlu

Hacıyatmaz (Şiir)

Hacıyatmaz Aydınlık sokaklardan geçiyorum tüm hacıyatmazları deviriyor bir el. tüm oyunlardan çıkıyorum ebelik bende kaldı düşüm kanadığında kurumuş eğrelti otları sürüyorum kanayan yarama kanatlandığımda sana soluyorum bilmem nerende baktıkça solduruyorum seni Ölmek diyorlar buna İnanmıyoruz ama martı gölgelerine gizliyoruz cesedimizi.   Sinan Albayrakoğlu

Gibi (Şiir)

Gibi 

Kimden ayrı, kimden öte, boğuluyorum gözlerinde, Nem mi, kan mı, yanaklarımdan ellerime, sanki sıcak Sanki oluk oluk gözyaşı, sanki ölüm öncesi kuraklığı yazın, sanki ölümden de öte Topu topu yarım ömür, tam ayrılık, tam acı Şakaklarımda kaç asır, kaç yumruk bu gözyaşı Bu kan avuçlarımda kaç serçenin çığlığı Bu ayrılık bu ömre dar geliyormuş sanki Taş üstüne taş ve ölüm açlığından biriktirdim Derin yara bu yürek ondan. Yaralarımda saklan, derinlerime saplan, ağrılarımda unutma beni, bir devin ayak izlerine bırak, git, ağlama… yıldırımlar kadar ağır, parlak yoğun acı, kaldırımlar kadar yitik, yorgun, ayakaltı, susmak sanki her bıçak, sıcak gözyaşı sanki kan gittiğin akşam bu yıldırım, seni götüren kaldırım doğduğumdan beri çektiğim doğum sancısı senden bana kalan tüm kokular. Odamda napalm sıcağı, kimden ayrı, kimden öte Odamda ağır yalnızlık, ağır gözyaşı, ağır duman Yandığım yerlerde acı özlemek gibi seni yazdığım yerlerde özlemek her anda ölmek gibi   Sinan Albayrakoğlu

Elif (Şiir)

Elif Engin denizlerde dalgalarla boğuşuyorum Lodos gibi, sıcak ve sert, esiyorsun batıyor gemi İçim fırtınadan darmadağınık Filikaları indir, kurtar beni! Yalancı, aysberg hissi miydin, üşüdüğümle kaldım zemherisi kalmadı, üşüyorum yalnızca Aynada esen rüzgardan üşür mü insan!   Sinan Albayrakoğlu

Düşlerin Çocuk (Şiir)

Düşlerin Çocuk 

Düşlerin çocuk, düşlerin En çok canını acıtan senin. Karanlığı sevmenden değil Güneşin ardını merak etmekten Kaybettin gözlerini Ne kadar dayanabileceğim ateşe derken, Ellerin. Düşlerin çocuk düşlerin En çok canını acıtan senin. 21.3.2012-Çanakkale   Sinan Albayrakoğlu

Ben Uyurken (Şiir)

Ben Uyurken 

Ben uyuyunca bütün şehirlerde sen oluyorsun ellerin saçlarımda geziyor. İşte bundan güneşi bir kadehe sığdırıp uzunca uyuyorum. uyuyorum. Düş kırıklığı olmaktan çıkıp kahraman oluyorum. Başımı yastıkta göreceksin sen Ruhumun hızına yetişemezsin

Dipnot : 

Ben Şairsem 

Ben şairsem eğer Bütün yollar uzundur Okyanuslar bir damlacık Ama gözyaşlarında boğulabilirim.

Aşk (Şiir)

Aşk 

Aşk suya değdiği andır Bir kadının yalnızlıktan yapılma yanıkları İstavroz çıkaran bir müslümanın Dönüşüdür yurduna putperest Aşk gölgede eksi Gölge olmayan yerde Bir kuşun kanadından çıkan rüzgarın serinliğidir. Ve kurşuna dökülmelidir aşk Tüm nazarlara inat!   Sinan Albayrakoğlu

Anneme Mektup (Şiir)

Anneme Mektup Bana evlerin en kuytu odalarında konuşulmuş sözlerden söyle unuttuğum şarkılardan yalnız bir mısra savunmasız sözler sonra sonra gözyaşları Avuçlarında büyüttüğün yıldızlardan ver ellerindeki nasırları ver anne özledim seni gel... Uykusuz gecelerimde saçımı okşaması için birkaç okşama bırak yastığımın altına, geç geldiğim akşamlar için biraz bekleme, biraz azar, biraz ağlama bırak kapının eşiğine sen kalsan olmaz mı anne? Pencere aralığından gördüğüm şehir yanıma uzanmış sevdiğim kadın küçükken yanımda ellerin vardı burada sen kokan yalnız martılar. Üzerimde yılların bıraktığı kir, bastığım yerlerde umutlarım var kapı arkasında bir güzel bekler dilimin ucunda bir de adın var durmadan sövüyorum böyle geceye durmadan ellerimde kandan bir serçe yollarında bu şehrin kabuslarım var annesiz yaşanmıyor bu kara şehir anne gel! 1999, Fatih, İstanbul

İstanbul (Şiir)

Acil İstanbul 

Damarlarımda dolaşan İstanbul'sa nereye gitsem ölüyüm. Boğazı görüp gelmiş martıları tanırım kanatlarındaki dudak izlerinden. Nereye akarsa aksın Kızkulesi'ne dokunmuşsa gözlerinden aşk okunur denizin. Damarlarımda dolaşan İstiklal'se üzerimde gezinir yedideliler Bir şehrin ölüsüyüm, başım dik Damarlarıma İstanbul verin, acil.   Sinan Albayrakoğlu

Rüya (Şiir)

Rüya Ojeli tırnaklarıyla ağzında zeytin dalı Bir erkek bir beyaz güvercin Tuza değince ayakları martıya dönüşüyor Suyun öte yanında mutluluktan bir kale Ayakları ıslanmadan bir ömür geçiriyor Kanatlarında deniz gölgesi, ayaklarında tuz Kurbağa uyanıyor rüyasından; Tuz basmışlar kanatlarındaki yaraya yaralanıp yürüyemeyen karga! Sinan Albayrakoğlu

İlkbahar (Şiir)

İlkbahar

Küçük bir çocuğun avuçlarından çaldıkların, ellerinde.
Kendi çocukluğunun.
Geriye matematiğin hesaplayamayacağı acılar.

Sana ölümden bahseden şiirlerden korkardın
ve hiçbir şiir sana yazılmamışken
sen kendini şiir sanırdın.

Geçti zaman
ellerinden derin yaralar akıyor
Elmacık kemiklerinden sızıyor güneş
Yine de aydınlık yüzün.

Senin gözlerin buruşuk bir yaz
ve kalbinin sesinde uyuyor martılar
Yine de her yer aydınlık
Saçlarından akıyor zaman.

Sen bana baktığında her şey.
Gülümsüyor bir duvar
Elmacık kemiklerin kanıyor ışıl ışıl
ilkbahar.


11.01.2015

Delirme Belirtileri ve Uyanış

1. Gün

Çık aklımdan,  çık!
Sabah sabah,
Güneş yiyerek kahvaltı yapmak nedir.


Deli mi ne!


2. Gün

Bugün bayram dedi.
Sıcak soluğuna tutundum
Salıncak gibi
Bir ömür sanki.

Delisin sen dedi.
Delisin...

3. Gün

Ayalarına değmişim
Gözlerimin ucuyla
Canı yanmış.
Oysa karanlıktır bakışlarım


Acıdır: yalnızlıktan.



4. Gün


Çıkmıyor aklımdan!
Güneşin doğuşu
Gökyüzünün kızılı ve mavisi
Soğukmuş ve üşürmüş.
Bir öpücük ısıtırmış ancak.

Günaha sokacak beni
Deli!

5. Gün

Çık aklımdan çık,
Ben oruçluyum bugün
Normal insan gibi yemeli, içmeliyim!

Rüzgara tuz ekmek bozar orucu.
Deli mi ne!


6. Gün

Çık aklımdan diyorum

Yemekten sonra biraz,
Tatlı yanlarından içelim diyor zamanın.

Dudakları yanacak haberi yok.



7. Gün : Uyanış

Bütün platonik aşklar,
güzel şarkılar yüzünden!


Çanakkale, İlkbahar