İlkbahar
Küçük bir çocuğun avuçlarından çaldıkların, ellerinde.
Kendi çocukluğunun.
Geriye matematiğin hesaplayamayacağı acılar.
Sana ölümden bahseden şiirlerden korkardın
ve hiçbir şiir sana yazılmamışken
sen kendini şiir sanırdın.
Geçti zaman
ellerinden derin yaralar akıyor
Elmacık kemiklerinden sızıyor güneş
Yine de aydınlık yüzün.
Senin gözlerin buruşuk bir yaz
ve kalbinin sesinde uyuyor martılar
Yine de her yer aydınlık
Saçlarından akıyor zaman.
Sen bana baktığında her şey.
Gülümsüyor bir duvar
Elmacık kemiklerin kanıyor ışıl ışıl
ilkbahar.
11.01.2015
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder